terapie: Sebastian Kneipp -hydroterapia

sobota, 4 lipca 2009

Sebastian Kneipp -hydroterapia

Sebastian Kneipp (ur. 17 maja 1821 w Stephansried, zm. 17 czerwca 1897 w Wörishofen) - bawarski ksiądz katolicki, proboszcz z Wörishofen; jeden z najbardziej znanych na świecie zwolenników hydroterapii, ziołolecznictwa oraz racjonalnego sposobu odżywiania się, z silnym zwróceniem uwagi na osobowość chorego.
W młodości był czeladnikiem tkackim. W wieku 21 lat zaczął studiować teologię, a następnie został księdzem. Był spowiednikiem w klasztorze sióstr dominikanek. Doszedł do godności prałata papieskiego, nadanej mu przez papieża Leona XIII w 1894.
Przez wiele lat chorował; obserwacja własnej choroby oraz przyrody doprowadziła go do opracowania metody leczenia wodą w 1848. Jest ona podobna do metody opracowanej nieco wcześniej przez Vincenta Priessnitza. Początkowo praktykował w klasztornej pralni. Na terenie Niemiec powstały liczne zakłady leczące jego metodą.
Wynalazł kawę słodową (Kawa Kneippa), jest autorem receptury chleba ziarnistego (Chleb Kneippa) - produktów wytwarzanych do dzisiaj. A także twórcą specjalnej bielizny.
Choć obecnie medycyna naukowa z rezerwą odnosi się do dorobku Sebastiana Kneippa, to bezprzecznie jemu zawdzięczamy wprowadzenie do codziennego życia najprostszych zabiegów higienicznych (codzienne mycie się, spacery) oraz zasad zdrowego odżywiania.
Jest autorem następujących książek:
Moje leczenie wodą (niem. Meine Wasserkur, 1886)
Tak żyć potrzeba (niem. So sollt ihr leben)
Mój testament
KODYCYL DO MOJEGO TESTAMENTU DLA ZDROWYCH
Aktualnie działają "Związek Lekarzy Kneippa" (ok. 1000 członków) oraz "Konfederacja Kneippa" (ok. 250 tys. członków).
Hydroterapia, dział fizjoterapii, inaczej wodolecznictwo, akwaterapia (łac. aqua = woda) – metoda leczenia bodźcowego polegająca na zewnętrznym stosowaniu wody o różnych postaciach: ciekłej, stałej lub gazowej. Podstawę leczniczego działania stanowi odpowiednia temperatura lub ciśnienie wody użytej odpowiednio do danej terapii.
Akwaterapia wpływa korzystnie na układ krążenia, układ nerwowy oraz wiele innych narządów organizmu.
Zabiegi lecznicze możemy podzielić na:
1. Zabiegi z wykorzystaniem ciśnienia hydrostatycznego wody:
kąpiele całkowite
kąpiele częściowe
kąpiele kinezyterapeutyczne
kąpiele perełkowe
kąpiele tlenowe
kąpiele aromatyczne
masaż podwodny
2. Zabiegi z wykorzystaniem ciśnienia strumienia wody:
polewanie
natryski stałe
natryski ruchome
3. Zabiegi za pośrednictwem tkanin:
zmywanie
nacieranie
zawijanie
okłady
kompresy

1 komentarz:

Karolina Zarębska27 grudnia 2020 14:53
Ładnie to wygląda.
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi

Dodaj komentarz

Moshe Feldenkrais- tworca reedukacji ruchowej

Tytul jednej z ksiazek Feldenkraisa, ktora tu ogladalam, brzmi po niemiecku: Bewegung und Bewusstheit - ruch i swiadomosc. Martin nawiazuje swiadomie do tego hasla, dodajac trzecie B: Beziehung (zwiazek wlasnie). I chodzi tu o zwiazek elementu fizycznego z psychicznym, o to, ze czlowiek jest caloscia i nie mozna oddzielac tych aspektow. I o to, ze jego zdaniem dla psychofizycznego rozwoju czlowieka kluczowe jest otoczenie, zwiazek z innymi ludzmi. No i takze o to, ze jesli male dziecko eksplorujac otoczenie uczy sie skutecznosci wlasnych dzialan ruchowych, to jest to jednoczesnie rozwoj jego inteligencji.

Biografia Moshe Feldenkraisa

Moshe Feldenkrais twórca Metody Feldenkraisa urodził się w Rosji w 1904 roku . w wieku 13 lat wyemigrował do Palestyny. w młodości zajmował się wieloma sportami, był samoukiem w ju-jitsu . Pracował na budowie oraz udzielał korepetycji dzieciom z problemami w nauce. Jednocześnie uczył się w wieczorowej szkole by przygotować się do studiów na wydziale fizyki. w Paryżu zdobył doktorat z fizyki i pracował w laboratorium Joliot-Curie. w czasie swojego pobytu w Paryżu poznał Jigoro Kano twórcę judo. Uczył się od jego uczniów i był jednym z pierwszych w Europie, który zdobył czarny pas w judo. Założył pierwszy w Europie klub judo. w 1940 uciekając przed wkraczającymi wojskami niemieckimi wyjechał z Paryża. w Anglii pracował nad systemami wykrywania łodzi podwodnych, uczył żołnierzy samoobrony. w tym też czasie napisał dwie książki o judo. Na łodziach podwodnych odnowiła się dawna kontuzja kolana, z czasów gdy grał intensywnie w piłkę nożną. Lekarze dali mu tylko 50% szansy że operacja będzie skuteczna. Takie prawdopodobieństwo poprawy nie satysfakcjonowało go i postanowił, że sam się usprawni. Rozpoczęło to okres badań i studiów nad anatomią, fizjologią, mechaniką ruchu, psychologią, który doprowadził do powstania Metody Feldenkraisa. Po wojnie powrócił do Palestyny gdzie kontynuował pracę jako fizyk. W połowie lat 50-tych porzucił tę karierę i całkowicie poświecił się pracy z ludźmi. w latach 60-tych w Tel Avivie odbył się pierwszy trening dla nauczycieli Metody. Potem odbyły się jeszcze dwa treningi w USA w latach 70-tych , z których drugiego nie ukończył z powodu choroby. Zmarł w Izraelu w 1984 .Moshe Feldenkrais napisał wiele książek poświęconych reedukacji ruchowej, psychologii, rozwojowi potencjału ludzkiego, teorii nauczania, i rozwojowi świadomości.w czasie swojego życia pracował z takimi osobami jak Yehudi Menuhin, Peter Brooks i jego Theatre Bouffes du Nord. Współpracował z takimi naukowcami jak Carl Pribram czy Margaret Mead, Jego Metoda znajduje zastosowanie w tak różnorodnych dziedzinach życia jak neurologia, psychologia, rehabilitacja, sport, muzyka, edukacja i wiele innych.

Re: W jaki sposób organizm uczy się ?

przez Ewa Pią Lut 06, 2009 12:38 pm
Jak się orientuję, wzorce ruchowe są zapisane w móżdżku (z łac. cerebellum), części mózgowia odpowiadającej za koordynację ruchów i utrzymanie równowagi ciała. Móżdżek położony jest z tyłu czaszki, u dołu, pod półkulami mózgu.

Móżdżek dostaje informacje z wielu ośrodków mózgu, szybko je analizuje i odpowiednio moduluje, aby ruchy były płynne i dokładne. Decyduje on m.in. o tym, które mięśnie mają się kurczyć, z jaka siłą etc. Móżdżek stale kontroluje przebieg ruchu i wprowadza poprawki automatycznie. Przykładem może być człowiek, który się przeprowadza i przenosi ciężkie pudła wypełnione np. książkami z budynku do auta. Po przeniesieniu kilku ciężkich pudeł, podchodzi do kolejnego, zgina się i nie wiedząc, że to pudło akurat jest puste, chwyta za nie z podobnym przygotowaniem i siłą jak przy wcześniejszych pudłach. Zatem móżdżek podejmuje decyzję, że siła przyłożona ma być duża. W efekcie pudło "wylatuje w powietrze", a człowiek ten traci równowagę. W ułamku sekundy móżdżek redukuje przyłożoną siłę, każe przeciwstawnemu mięśniowi wyhamować pudło (np. żeby nie zostało uszkodzone), zmienia napięcie mięśni szkieletowych, aby przywrócić równowagę...

Móżdżek odpowiada za koordynację ruchową, równowagę, napięcie mięśni; uczenie się zachowań motorycznych (np. jazda na nartach) oraz decyduje o płynności i precyzji ruchów dowolnych. Informacje płynące z ośrodków ruchowych rdzenia kręgowego i z okolicy ruchowej kory mózgu, a także z mięśni, stawów, wiązadeł, skóry, narządów wzroku, słuchu, równowagi, rąk, stóp przekazywane są do móżdżka. Informacje te dotyczą stanu narządów ruchu, ruchu aktualnie wykonywanego, stanu pobudzenia ośrodków ruchowych i zakłóceń w równowadze ciała.

Wiadomo, że objawem uszkodzenia móżdżku jest m.in.: ataksja (niezborność ruchów, z łac. ataxia). Jest to zespół objawów określających zaburzenia koordynacji ruchowej ciała. Więcej o ataksji: http://pl.wikipedia.org/wiki/Ataksja

Odpowiadając dalej, napiszę: tak, Metoda Feldenkraisa opiera się na nauce uczenia się tego, w jaki sposób poruszamy się, badania ruchu i zwiększania przez to postawy ciała oraz świadomości siebie...

Natomiast zdolność uczenia się nie zależy od wieku, ponieważ dzieci, młodzież, dorośli oraz osoby starsze są w stanie uczyć się nowego... Wiadomo natomiast, że dzieci i młodzież uczą się szybciej, tak jak procesy metaboliczne dzieci i młodych przebiegają szybciej. Kiedy dziecko się zrani, gojenie się przebiega szybciej. Czyli różnica występuje w tempie przyswajania sobie nowych rzeczy przez mózg. Hamulcem są tu wyuczone przez lata (czasem dziesiątki lat) nawykowe, schematyczne ruchy: chodzenie, pochylanie się, sięganie, bieganie, siadanie, wstawanie, etc. Sposób poruszania się utrwalany latami w ciągu życia wciąż ulega przekształceniu poprzez m.in. wykonywany zawód, hobby, doznane kontuzje, etc. Dzięki Metodzie Feldenkraisa odkrywamy możliwość przypomnienia sobie tych wcześniejszych, bardziej funkcjonalnych, wygodniejszych sposobów poruszania się – jak w dzieciństwie. Wracamy zatem do ruchu wykonywanego w naturalny sposób...

terapie

sobota, 4 lipca 2009

Sebastian Kneipp -hydroterapia

1 komentarz:

Moshe Feldenkrais- tworca reedukacji ruchowej

Obserwatorzy

Archiwum bloga

Współtwórcy